Bedevaarten
Een bedevaart of pelgrimage (van het Oud-frans pelrimage) is een (pelgrims)reis naar een bedevaartsoord. Redenen voor het ondernemen van een bedevaart zijn om de hulp van een heilige in te roepen zodat deze voorbede (Lees verder) kon doen bij God, of om boete te doen, een opgelegde straf te ondergaan. In de katholieke traditie betreft een bedevaart een reis naar een plaats waar een heilige wordt vereerd, of waar er volgens ooggetuigenverslagen verschijningen hadden plaatsgevonden, meestal van Maria, een engel of een heilige. Andere plaatsen werden bekend vanwege een of meer gevallen van wonderbaarlijke genezingen, of vanwege stigmata, een 'huilend' beeldje, of andere verschijnselen die mensen bovennatuurlijk voorkwamen.
Pelgrims
Voorbeelden van belangrijke bedevaartsplaatsen in het christendom zijn Rome (het Vaticaan), Fátima, Lourdes, Scherpenheuvel, Rocamadour, Santiago de Compostella, Kevelaer, Collevalenza, Assisi, Banneux, Jeruzalem en Bethlehem. Bedevaartgangers droegen schelpen of kleine medailles en beeldjes op hun kleding. Goedkope loden of tinnen pelgrimsinsignes, een pelgrimshoorn, eigenlijk souvenirs, worden bij opgravingen veel teruggevonden. Pelgrims die Jeruzalem bezochten plaatsten een palmtak op hun portretten en ook op hun grafsteen. In Dreischor in Zeeland is een dergelijke steen bekend met een leeg graf (Christus is immers opgestaan), twee palmtakken en een Jeruzalemskruis, zie foto hieronder.
Ds. Frans Mallan
Frans Mallan werd geboren op 18 april 1925 in Rotterdam -Kralingen. Hij startte zijn loopbaan als medewerker in een slagersbedrijf, maar moest dat werk in de Tweede Wereld- oorlog noodgedwongen stopzetten. Na de oorlog wilde hij de draad weer op pakken, maar ondertussen voelde hij dat hij een roeping had tot het predikambt.
Mallan werd op de relatief jonge leeftijd van twintig jaar toegelaten tot de predikantenopleiding van de Gere- formeerde Gemeenten. Hier volgde hij de lessen van ds. G.H. Kersten, docent A. van Bochove en de theoloog dr. C. Steenblok. In 1948 werd hij door Jozias Fraanje bevestigd in de gemeente Bruinisse. Hier maakte hij de Watersnood van 1953 mee. In datzelfde jaar ging Mallan met zijn gemeente mee naar de door dr. Steenblok opgerichte Gereformeerde Gemeenten in Nederland. Na Bruinisse diende hij achtereenvolgens de gemeenten in Veenendaal (1960), Gouda (1968), Vlaardingen (1972), Rhenen (1976) en Alblasserdam (1984). In deze laatste plaats ging hij in 1996 met emeritaat. Toen dr. Steenblok in december 1966 overleed, werd Mallan de nieuwe leider van de Gereformeerde Gemeen- ten in Nederland. Hij was hoofdredacteur van het kerkblad De Wachter Sions. In de rubriek “Antwoord per brief” beantwoordde hij vragen over geestelijke zaken. Zijn zoon Jan, weer in Bruinisse woonachtig, leest voor de kerkradio kerkelijke artikelen voor. Hierbij twee maal een “Antwoord per brief” dat u kunt beluisteren (Bekijk video 1) (Bekijk video 2). Ds. Frans Mallan was van 1964 tot 2008 docent aan de theologische opleiding van de kerken. Hij overleed op 8 juli 2010 op 85-jarige leeftijd te Alblasserdam.
Wilt u een gedeelte uit “Hij moet wassen” lezen? (Lees verder)
Wilt u een gedeelte uit “Het lied der Liefde” lezen? (Lees verder)
Wilt u een gedeelte uit “Daniël” lezen? (Lees verder)
Wilt u een gedeelte uit “Het Troostboek voor de Christen lezen? (Lees verder)
Terug naar de Gereformeerde Gemeenten in Nederland te Bruinisse Terug naar de Gereformeerde Gemeenten in Nederland te Bruinisse
Gedeelte uit een bijeenkomst van de grote en de kleine catechisanten van Alblasserdam naar aanleiding van het 45-jarig ambtsjubileum op 4 oktober 1993. (Lees verder)
Terug naar Actueel Terug naar Actueel
Van zijn hand verschenen: