Bedevaarten
Een bedevaart of pelgrimage (van het Oud-frans pelrimage) is een (pelgrims)reis naar een bedevaartsoord. Redenen voor het ondernemen van een bedevaart zijn om de hulp van een heilige in te roepen zodat deze voorbede (Lees verder) kon doen bij God, of om boete te doen, een opgelegde straf te ondergaan. In de katholieke traditie betreft een bedevaart een reis naar een plaats waar een heilige wordt vereerd, of waar er volgens ooggetuigenverslagen verschijningen hadden plaatsgevonden, meestal van Maria, een engel of een heilige. Andere plaatsen werden bekend vanwege een of meer gevallen van wonderbaarlijke genezingen, of vanwege stigmata, een 'huilend' beeldje, of andere verschijnselen die mensen bovennatuurlijk voorkwamen.
Pelgrims
Voorbeelden van belangrijke bedevaartsplaatsen in het christendom zijn Rome (het Vaticaan), Fátima, Lourdes, Scherpenheuvel, Rocamadour, Santiago de Compostella, Kevelaer, Collevalenza, Assisi, Banneux, Jeruzalem en Bethlehem. Bedevaartgangers droegen schelpen of kleine medailles en beeldjes op hun kleding. Goedkope loden of tinnen pelgrimsinsignes, een pelgrimshoorn, eigenlijk souvenirs, worden bij opgravingen veel teruggevonden. Pelgrims die Jeruzalem bezochten plaatsten een palmtak op hun portretten en ook op hun grafsteen. In Dreischor in Zeeland is een dergelijke steen bekend met een leeg graf (Christus is immers opgestaan), twee palmtakken en een Jeruzalemskruis, zie foto hieronder.
ESSAI DE GRAMMAIRE DE LA LANGUE TAMACHEK RENFERMANT LES PRINCIPES DU LANGAGE PARLÉ PAR LES IMOUCHAR OU TOUAREG DES CONVERSATIONS EN TAMACHEK DES PAC SIMILE D ÉCRITURE EN CARACTÈRES TIFINAR ET UNE CARTE INDIQUANT LES PARTIES DE L ALGÉRIE OÙ LA LANGUE BERBÈRE EST ENCORE EN USAGE PAR A. HANOTEAU CHEF DU BATAILLON DU GÉNIE CHEVALIER DE LA LÉGION D’ HONNEUR COMMANDANT SUPÉRIEUR DU CERCLE DU DRÅ BL MIZAN SUR LA CARTE ANNEXÉE À CE VOLUME ET INDIQUANT LES LOCALITÉS DE L’ ALGÉRIE OÙ LA LANGUE BERBÈRE EST ENCORE EN USAGE Je crois devoir prévenir le lecteur de cette circonstance afin d’ éviter des déceptions fâcheuses aux personnes qui voudraient se servir de ces documents pour se livrer à des recherches sur l’ origine des tribus et l étymologie de leurs noms. Dans un travail de cette nature en effet si au lieu d’ appliquer le raisonnement à la vraie dénomination berbère on s’appuie sur un nom qui en diffère souvent d’une manière sensible dénaturé qu’ il est par une langue étrangère on doit infailliblement aboutir à une conclusion erronée. C’ est ainsi qu’ on a voulu voir dans les Zouaoua les anciens Suèves. La consonnance à peu près semblable des deux noms pourrait justifier sans doute dans une certaine limite cette opinion mais certainement les personnes qui l’ ont propagée ne seraient pas tombées dans une pareille erreur si elles eussent su que les montagnards dans lesquels elles pensaient retrouver les descendants d’ un peuple du nord ne s’appellent pas en réalité Zouaoua mais bien Igaouaouen.
Terug naar Germanen-Sueven-Zeeuwen Terug naar Germanen-Sueven-Zeeuwen