Bedevaarten
Een bedevaart of pelgrimage (van het Oud-frans pelrimage) is een (pelgrims)reis naar een bedevaartsoord. Redenen voor het ondernemen van een bedevaart zijn om de hulp van een heilige in te roepen zodat deze voorbede (Lees verder) kon doen bij God, of om boete te doen, een opgelegde straf te ondergaan. In de katholieke traditie betreft een bedevaart een reis naar een plaats waar een heilige wordt vereerd, of waar er volgens ooggetuigenverslagen verschijningen hadden plaatsgevonden, meestal van Maria, een engel of een heilige. Andere plaatsen werden bekend vanwege een of meer gevallen van wonderbaarlijke genezingen, of vanwege stigmata, een 'huilend' beeldje, of andere verschijnselen die mensen bovennatuurlijk voorkwamen.
Pelgrims
Voorbeelden van belangrijke bedevaartsplaatsen in het christendom zijn Rome (het Vaticaan), Fátima, Lourdes, Scherpenheuvel, Rocamadour, Santiago de Compostella, Kevelaer, Collevalenza, Assisi, Banneux, Jeruzalem en Bethlehem. Bedevaartgangers droegen schelpen of kleine medailles en beeldjes op hun kleding. Goedkope loden of tinnen pelgrimsinsignes, een pelgrimshoorn, eigenlijk souvenirs, worden bij opgravingen veel teruggevonden. Pelgrims die Jeruzalem bezochten plaatsten een palmtak op hun portretten en ook op hun grafsteen. In Dreischor in Zeeland is een dergelijke steen bekend met een leeg graf (Christus is immers opgestaan), twee palmtakken en een Jeruzalemskruis, zie foto hieronder.
Ds. B. van Neerbos
Bart van Neerbos werd op 4 januari 1870 in Dodewaard geboren. Reeds op jeugdige leeftijd voelde Van Neerbos een sterke begeerte tot het predikambt. Een begeerte, zo dacht hij, die spoedig in vervulling zou gaan. Immers, toen hij zeventien jaar oud was, werd hij in de gelegen- heid gesteld in Zetten de opleiding voor het predikambt te gaan volgen. Evenwel is hij pas op 42-jarige leeftijd predikant geworden. In Zetten is hij slechts een half jaar gebleven. Oorzaak van zijn terugkeer was, dat de Heere hem in die tijd krachtdadig kwam te ontdekken aan zijn diep ellendige staat voor de eeuwigheid, zodat hem alle lust tot wetenschappelijke studie verging. Uit deze ziele- nood kwam aanvankelijk verlossing met vele andere afwisselende toestanden, door een bijzondere inleiding in het gescheurde voorhangsel, waar hij mocht aanschou- wen de Volheid die in Christus Jezus is. De werkzaamheden kwamen hierna terug in betrekking tot het prediken van het evangelie. Maar nu keerde de toestand om. Uit kennisneming van zijn diepe onkunde was het voor hem onmogelijk, dat zo iets zou kunnen gebeuren, zodat op zekere tijd bij hem het plan rijpte, om naar Amerika te vluchten. De toebereidselen daartoe werden gemaakt, maar het volvoeren van dit plan werd verijdeld. Inmiddels was hij lid geworden van de Kruis- gemeente te Opheusden. Na enige tijd werd hij tot ouderling gekozen. Als afgevaardigde was hij aanwezig op de vergadering die in 1907 werd gehouden en waarin Kruisgezinden en Ledeboerianen besloten zich te verenigen. De gemeente te Opheusden was in 1905 vacant geworden, omdat ds. H. Roelofsen een beroep van de Ledeboeriaanse gemeente te Goes had aangenomen. Na verloop van tijd werd een mede-ouderling bijzonder de nood der vacante kerk op het hart gebonden en wees de Heere hem kennelijk op br. (Van) Neerbos, zodat op een oudejaarsavond, geheel onverwachts, staande in de kerkeraadskamer hem werd verzocht een woordje tot de gemeente te spreken. Van Neerbos voldeed aan dit verzoek. Nadien ging hij regelmatig voor. Dit optreden werd in 1910 door de Synode van de Gereformeerde Gemeenten in Nederland gesanctioneerd.In 1912 werd hij beroepbaar verklaard. Op 24 november van dat jaar verbond hij zich als predikant aan de gemeente Rijssen-Esch. Daarna stond ds. Van Neerbos in Meliskerke (januari 1916), Bruinisse (juli 1918), Terneuzen (juli 1921), Vlaardingen (september 1932) en Rilland Bath (oktober 1937). In 1945, ds. Van Neerbos was toen 75 jaar oud, werd hem eervol emeritaat verleend, waarna hij zich in Katwijk vestigde. Op 13 januari 1946 overleed zijn echtgenote, Cornelia Geertruida van de Berg, geboren in Ede op 17 juni 1868. In september 1948 vestigde ds. Van Neerbos zich weer in Vlaardingen, waar hij op 22 juni 1956 overleed. Het leven en de arbeid van ds. Van Neerbos zou getypeerd kunnen worden met de tekst die hij koos toen hij van Meliskerke afscheid nam: 1 Thessalonicenzen 2:7 en 8. 'Maar wij zijn vriendelijk geweest in het midden van u...'  En ook met de tekst waarmee hij intrede deed in Rilland Bath. ‘...niet gekomen met uitnemendheid van woorden...', ‘...niet voorgenomen iets te weten onder u, dan Jezus Christus, en Dien gekruisigd' (1 Kor. 2:1 en 2). Ds. Van Neerbos werd in Katwijk aan de Rijn ter aarde besteld.
Van zijn hand verscheen: Een vertroostende blik in de toekomst. Dit boekje omvat vier adventspreken. Een van deze preken is genaamd: Een blijde tijding uit een ver gelegen land. Om een gedeelte te lezen. (Lees verder)
Zijn biografie werd geschreven  door L. Vogelaar met als titel: Heraut van de hemelse Koning.
Terug naar Ger. Gemeente van Bruinisse