Bedevaarten
Een bedevaart of pelgrimage (van het Oud-frans pelrimage) is een (pelgrims)reis naar een bedevaartsoord. Redenen voor het ondernemen van een bedevaart zijn om de hulp van een heilige in te roepen zodat deze voorbede (Lees verder) kon doen bij God, of om boete te doen, een opgelegde straf te ondergaan. In de katholieke traditie betreft een bedevaart een reis naar een plaats waar een heilige wordt vereerd, of waar er volgens ooggetuigenverslagen verschijningen hadden plaatsgevonden, meestal van Maria, een engel of een heilige. Andere plaatsen werden bekend vanwege een of meer gevallen van wonderbaarlijke genezingen, of vanwege stigmata, een 'huilend' beeldje, of andere verschijnselen die mensen bovennatuurlijk voorkwamen.
Pelgrims
Voorbeelden van belangrijke bedevaartsplaatsen in het christendom zijn Rome (het Vaticaan), Fátima, Lourdes, Scherpenheuvel, Rocamadour, Santiago de Compostella, Kevelaer, Collevalenza, Assisi, Banneux, Jeruzalem en Bethlehem. Bedevaartgangers droegen schelpen of kleine medailles en beeldjes op hun kleding. Goedkope loden of tinnen pelgrimsinsignes, een pelgrimshoorn, eigenlijk souvenirs, worden bij opgravingen veel teruggevonden. Pelgrims die Jeruzalem bezochten plaatsten een palmtak op hun portretten en ook op hun grafsteen. In Dreischor in Zeeland is een dergelijke steen bekend met een leeg graf (Christus is immers opgestaan), twee palmtakken en een Jeruzalemskruis, zie foto hieronder.
Bastiaan Sterkenburg (1809-1900)
Bastiaan Sterkenburg werd op 3 jan. 1809 geboren in Almkerk in het land van Altena als zoon van een landbouwer. Hij studeerde theologie in Leiden en Groningen, maar hij voltooide die studie niet. Na Giessendam was hij van 1845 - 1851 predikant van de Geref. Gemeente o/h Kruis te Nieuwerkerk – Oosterland, op Schouwen-Duiveland. Aan de Rampertsedijk op Oosterlands grondgebied, kocht Ds. Sterkenburg een arbeiderswoning met schuur, waar hij een plaats van samenkomst inrichtte, die tot 1917 heeft dienst gedaan.  
Aan de Rampertsedijk op Oosterlands grondgebied, kocht Ds. Sterkenburg een arbeiderswoning met schuur, waar hij een plaats van samenkomst inrichtte, die tot 1917 heeft dienst gedaan.
In 1851 nam hij een beroep aan van de Kruisgemeente te Haarlem. Na enige conflicten werd hij op 10/11 dec. 1851 uit zijn ambt gezet. Op 91 - jarige leeftijd overleed hij op 18 jan. 1900.
Van zijn oeuvre is één preek bekend: De Watersnood, Gods roepende stem aan het Nederlandsche volk tot bekeering. Wilt u een gedeelte lezen? (Lees verder)
Terug naar de Geref. kerk van Bruinisse Terug naar de Geref. kerk van Bruinisse